ตายยาก
ตลอดช่วงปิดภาคเรียนนี้ผมแทบไม่ได้ออนไลน์เลย สาเหตุเนื่องจาก laptop ที่ใช้อยู่เกิดพังขึ้นมา ระยะเวลาส่งเคลม ร่วมๆ เดือน หยิบเอาเครื่องภรรยาซึ่งใช้ระบบปฏิบัติการวินโดวส์อยู่ ก็ไม่ถนัดมือ เพราะสถานที่ที่ผมท่องไปมักเป็นที่ อโคจร ทำให้ทุกวันนี้เจ้าเครื่องนั้นมีทั้งไวรัส และสปายแวร์ เพียบ ใช้ได้วันสองวันก็เลิกออนไลน์ไป 555555
ได้เครื่องกลับจากเคลมแล้ว นั่งอัปเดต OpenSUSE ตัวเก่ง เช็คจดหมายดู โอ้โฮ เพียบ...
สำหรับใครที่เมล์หาผมแล้วไม่ตอบอย่าเพิ่งงอนนะครับ เดี๋ยวจะทยอย ตอบครับ
ช่วงที่ไม่ได้ออนไลน์ทำอะไรบ้าง เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังตอนต่อไป วันนี้ตั้งใจจะพูดเรื่องที่ไม่เคยพูดเลยใน blog
นั่นคือ เรื่องของการศึกษา...
แม้ว่าผมจะเขียนเรื่องราวมากมาย แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นความรู้ เรื่องเล่า ที่มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง แล้วแต่เวลาและโอกาส แต่ไม่เคยพูดเรื่องการเมือง และการศึกษา วันนี้ขอ 1 ที ละกัน
จากภาพยนต์ Die Hard 4.0 บทสนทนาหนึ่งระหว่าง จอห์น แม็กเคลน กับ แฮ็กเกอร์ หนุ่ม ระหว่างหนีการไล่ล่าของผู้ร้าย อยู่บนรถยนต์...
แม็กเคลน : เป็นอะไรไป เบื่อไม่มีเรื่องให้บ่นเหรอ
แฮ็กเกอร์ : เปล่าเพียงแค่...
แม็กเคลน : ตกลงเป็นอะไร
แฮ็กเกอร์ : มันไม่ตลกนะ ผมมันไม่เหมือนคุณ ผมทำแบบนี้ไม่ได้
แม็กเคลน : หมายความว่าไง แบบไหน
แฮ็กเกอร์ : ผมจะบอกให้นะ ผมไม่ใช่ฮีโร่อึดระห่ำ ผมไม่กล้าหาญเหมือนคุณ ผมไม่ใช่แนวนั้น
แม็กเคลน : ฉันไม่ใช่ฮีโร่ ไอ้หนู
แฮ็กเกอร์ : หกชั่วโมงมานี่คุณช่วยผมนับ 10 ครั้งแล้วนะ
แม็กเคลน : ฉันทำตามหน้าที่เท่านั้น
แฮ็กเกอร์ : เหรอ
แม็กเคลน : รู้ไหมฮีโร่ต้องมีคุณสมบัติอะไร ไม่ต้องเลย เราถูกยิงปางตาย เจ้านายก็แตะหลังแตะไหล่ ชม ๆ ๆ เยี่ยมมากเพื่อน ....
โดนเมียหย่า เมียจำนามสกุลเราไม่ได้ ลูกก็ไม่อยากคุยด้วย กินข้าวก็กินเหมือนอยู่คนเดียว
เชื่อเถอะ ไม่มีใครอยากเป็นฮีโร่หรอก
แฮ็กเกอร์ : งั้นทำไมคุณถึงทำอยู่หล่ะ
แม็กเคลน : ก็เพราะมันไม่มีคนอื่นทำ นั่นแหละเหตุผล เชื่อเถอะถ้ามีคนอื่นทำได้ ฉันยกให้ทำไปแล้ว แต่มันไม่มี ฉันเลยต้องทำ
แฮ็กเกอร์ : อึม... คุณถึงเป็นฮีโร่ไง
หันมามองตัวเอง ผู้ที่ได้ชื่อว่า ทำ หน้าที่ "ครู"
ตลอดช่วงที่ผ่านมา ข่าวการศึกษาที่เกี่ยวเนื่องกับ "ครู" มีมากมาย แต่จะหาอะไรที่ชื่นชม ยินดี ไม่มีเลยแม้แต่น้อย
ให้สงสัยกับตัวเองว่า
"เฮ้ย... กรูไม่มีอะไรดีเลยเหรอว่ะเนี่ย!!!!!"
แล้วไอ้ที่เราทำสนองพระเดชพระคุณท่านมากมายนี่ ยังไม่หนำใจ... ใช่ไหม?
ถ้ายังไม่พอใจ จะให้ข้าพเจ้าสนองตันหา อะไรอีก วานบอก...
ตลอดปีการศึกษาที่ผ่านมา พยายามบอกกับตัวเองนะครับว่าต้องทำ หน้าที่ ให้ดีที่สุด
หน้าที่ของ ฮีโร่ หน้าที่ ครู อาชีพที่ ถูกเลือกเป็น อาชีพสุดท้าย เขาว่างั้น
ออกจากบ้าน 7 โมง ถึง 7 โมงครึ่ง ใช้เวลาเดินทาง เข้าป่า เกือบ ๆ ครึ่งชั่วโมง
ตลอดวันก็สอน เอาเป็นเอาตาย ตามหลักสูตร ฉบับปฏิรูปการศึกษา ที่นักการศึกษาบอกว่ายอดเยี่ยมกระเทียมดอง
ขุดความรู้ที่ตัวเองมี สอนสั่งนักเรียนชั้น ป. 4 แบบที่คิดเข้าข้างตัวเอง ว่าดีที่สุดแล้ว
สำหรับนักเรียนทั้งโรงเรียน คณะครูก็ช่วยกันดูแลเรื่องวินัยอย่างสุดความสามารถ
ให้เขาได้เป็นคนดีของสังคม เป็นเด็กดีของพ่อแม่ ซึ่งดู ๆ แล้ว โรงเรียนของเราก็น่าจะประสบผลสำเร็จ
ทั้ง ๆ ที่คิดว่าได้ทำเต็มที่แล้ว ผลการประเมินปลายปีของโรงเรียนด้วยการสอบ NT , O-Net
ก็ยังอ่อนด้อย น้อยค่า ต่ำแทบติดดิน ตอกย้ำถึงความล้มเหลว ของเรา... อีกปีแล้ว...
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น...
คำถามสั้น ๆ แต่ตอบยากนะ...
มาลองตอบกันดูหน่อยเป็นไร...
1. ผู้ปกครอง
* ทำนา ทำไร่ หาของป่า
* เข้ากรุง ทำงาน
* ตายาย เลี้ยงหลาน ๆ
2. นักเรียน
* คนบ้านป่า หาวันที่นักเรียนจะมาเรียนพร้อมกันทั้งห้อง แทบนับวันได้
* นักเรียน ขาดเรียน.. เลี้ยงน้อง เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย เฝ้าบ้าน
* เด็กโต ทำงานได้แล้ว หน้าไร่ หน้านา ก็ไปรับจ้าง
* เรื่องเรียน มี priority ต่ำสุด
3. ครู
* สารพัดงาน ที่นอกเหนือจากการสอน หรือไม่จริง?
* ติดต่อราชการที ก็ใช้เวลาทั้งวัน
* โรงเรียนทางผ่าน ก็อยู่ไกลขนาดนั้น ครูบรรจุใหม่ได้สองปี ก็ย้ายหนีแล้ว ใครจะไปทน...
4. โรงเรียน
* ประเด็นล่อแหลม ไม่อาววววว ไม่พูด
5. ระบบการศึกษา
ประเด็นล่อแหลมกว่า ไม่อาววววว ไม่พูด
คุณ ๆ อาจคิดปัญหาได้มากกว่าผม เพราะปกติผมไม่ค่อยจะยี่หร่ะกับปัญหาที่เกิด ปัญหาที่มี
ผมเพียงแต่คิดว่า ต้อง ทำหน้าที่ ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น อะไรที่นอกเหนือจากนี้อยู่นอกเหนือการควบคุม
และคิดว่าเหล่าผู้ที่ได้ชื่อว่ามี อาชีพครู ก็เป็นเช่นเดียวกับผมอย่างแน่นอน
ในเมื่อรู้ว่าปัญหามันเกิด มันมี จะดีกว่าไหม ถ้า...
คุณจะหยุด ส่อเสียด หยุด เสียดแทง
คุณจะหยุด บั่นทอนกำลังใจคนทำงาน
คุณจะหยุด พล่าม ด้วยวาจาอันไม่เกิดประโยชน์อันใด
จะดีกว่าไหม ถ้า...
คุณจะช่วย เสนอแนวทางแก้ปัญหา บอกมาว่าที่เสนอแนวทางแก้มันช่วยได้อย่างไร
คุณจะช่วย ให้กำลังใจเพียงน้อยนิดแก่เหล่า ฮีโร่
คุณจะช่วย สนับสนุน การกระทำที่เป็นประโยชน์
คุณจะช่วย เท่าที่กำลังของคุณพึงมี
เราต่างรู้สิทธิ และหน้าที่ของประชาชนในระบอบประชาธิปไตย อย่างแน่นอน
แต่อยากให้คุณ ๆ ทำหน้าที่ของตัวเอง ให้มาก พอ ๆ กับการใช้สิทธิ ที่เกินความจำเป็น อย่างทุกวันนี้ ว่าไหม?
IMHO
ครูป๋อง
ได้เครื่องกลับจากเคลมแล้ว นั่งอัปเดต OpenSUSE ตัวเก่ง เช็คจดหมายดู โอ้โฮ เพียบ...
สำหรับใครที่เมล์หาผมแล้วไม่ตอบอย่าเพิ่งงอนนะครับ เดี๋ยวจะทยอย ตอบครับ
ช่วงที่ไม่ได้ออนไลน์ทำอะไรบ้าง เดี๋ยวผมจะเล่าให้ฟังตอนต่อไป วันนี้ตั้งใจจะพูดเรื่องที่ไม่เคยพูดเลยใน blog
นั่นคือ เรื่องของการศึกษา...
แม้ว่าผมจะเขียนเรื่องราวมากมาย แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นความรู้ เรื่องเล่า ที่มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง แล้วแต่เวลาและโอกาส แต่ไม่เคยพูดเรื่องการเมือง และการศึกษา วันนี้ขอ 1 ที ละกัน
จากภาพยนต์ Die Hard 4.0 บทสนทนาหนึ่งระหว่าง จอห์น แม็กเคลน กับ แฮ็กเกอร์ หนุ่ม ระหว่างหนีการไล่ล่าของผู้ร้าย อยู่บนรถยนต์...
แม็กเคลน : เป็นอะไรไป เบื่อไม่มีเรื่องให้บ่นเหรอ
แฮ็กเกอร์ : เปล่าเพียงแค่...
แม็กเคลน : ตกลงเป็นอะไร
แฮ็กเกอร์ : มันไม่ตลกนะ ผมมันไม่เหมือนคุณ ผมทำแบบนี้ไม่ได้
แม็กเคลน : หมายความว่าไง แบบไหน
แฮ็กเกอร์ : ผมจะบอกให้นะ ผมไม่ใช่ฮีโร่อึดระห่ำ ผมไม่กล้าหาญเหมือนคุณ ผมไม่ใช่แนวนั้น
แม็กเคลน : ฉันไม่ใช่ฮีโร่ ไอ้หนู
แฮ็กเกอร์ : หกชั่วโมงมานี่คุณช่วยผมนับ 10 ครั้งแล้วนะ
แม็กเคลน : ฉันทำตามหน้าที่เท่านั้น
แฮ็กเกอร์ : เหรอ
แม็กเคลน : รู้ไหมฮีโร่ต้องมีคุณสมบัติอะไร ไม่ต้องเลย เราถูกยิงปางตาย เจ้านายก็แตะหลังแตะไหล่ ชม ๆ ๆ เยี่ยมมากเพื่อน ....
โดนเมียหย่า เมียจำนามสกุลเราไม่ได้ ลูกก็ไม่อยากคุยด้วย กินข้าวก็กินเหมือนอยู่คนเดียว
เชื่อเถอะ ไม่มีใครอยากเป็นฮีโร่หรอก
แฮ็กเกอร์ : งั้นทำไมคุณถึงทำอยู่หล่ะ
แม็กเคลน : ก็เพราะมันไม่มีคนอื่นทำ นั่นแหละเหตุผล เชื่อเถอะถ้ามีคนอื่นทำได้ ฉันยกให้ทำไปแล้ว แต่มันไม่มี ฉันเลยต้องทำ
แฮ็กเกอร์ : อึม... คุณถึงเป็นฮีโร่ไง
หันมามองตัวเอง ผู้ที่ได้ชื่อว่า ทำ หน้าที่ "ครู"
ตลอดช่วงที่ผ่านมา ข่าวการศึกษาที่เกี่ยวเนื่องกับ "ครู" มีมากมาย แต่จะหาอะไรที่ชื่นชม ยินดี ไม่มีเลยแม้แต่น้อย
ให้สงสัยกับตัวเองว่า
"เฮ้ย... กรูไม่มีอะไรดีเลยเหรอว่ะเนี่ย!!!!!"
แล้วไอ้ที่เราทำสนองพระเดชพระคุณท่านมากมายนี่ ยังไม่หนำใจ... ใช่ไหม?
ถ้ายังไม่พอใจ จะให้ข้าพเจ้าสนองตันหา อะไรอีก วานบอก...
ตลอดปีการศึกษาที่ผ่านมา พยายามบอกกับตัวเองนะครับว่าต้องทำ หน้าที่ ให้ดีที่สุด
หน้าที่ของ ฮีโร่ หน้าที่ ครู อาชีพที่ ถูกเลือกเป็น อาชีพสุดท้าย เขาว่างั้น
ออกจากบ้าน 7 โมง ถึง 7 โมงครึ่ง ใช้เวลาเดินทาง เข้าป่า เกือบ ๆ ครึ่งชั่วโมง
ตลอดวันก็สอน เอาเป็นเอาตาย ตามหลักสูตร ฉบับปฏิรูปการศึกษา ที่นักการศึกษาบอกว่ายอดเยี่ยมกระเทียมดอง
ขุดความรู้ที่ตัวเองมี สอนสั่งนักเรียนชั้น ป. 4 แบบที่คิดเข้าข้างตัวเอง ว่าดีที่สุดแล้ว
สำหรับนักเรียนทั้งโรงเรียน คณะครูก็ช่วยกันดูแลเรื่องวินัยอย่างสุดความสามารถ
ให้เขาได้เป็นคนดีของสังคม เป็นเด็กดีของพ่อแม่ ซึ่งดู ๆ แล้ว โรงเรียนของเราก็น่าจะประสบผลสำเร็จ
ทั้ง ๆ ที่คิดว่าได้ทำเต็มที่แล้ว ผลการประเมินปลายปีของโรงเรียนด้วยการสอบ NT , O-Net
ก็ยังอ่อนด้อย น้อยค่า ต่ำแทบติดดิน ตอกย้ำถึงความล้มเหลว ของเรา... อีกปีแล้ว...
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น...
คำถามสั้น ๆ แต่ตอบยากนะ...
มาลองตอบกันดูหน่อยเป็นไร...
1. ผู้ปกครอง
* ทำนา ทำไร่ หาของป่า
* เข้ากรุง ทำงาน
* ตายาย เลี้ยงหลาน ๆ
2. นักเรียน
* คนบ้านป่า หาวันที่นักเรียนจะมาเรียนพร้อมกันทั้งห้อง แทบนับวันได้
* นักเรียน ขาดเรียน.. เลี้ยงน้อง เลี้ยงวัว เลี้ยงควาย เฝ้าบ้าน
* เด็กโต ทำงานได้แล้ว หน้าไร่ หน้านา ก็ไปรับจ้าง
* เรื่องเรียน มี priority ต่ำสุด
3. ครู
* สารพัดงาน ที่นอกเหนือจากการสอน หรือไม่จริง?
* ติดต่อราชการที ก็ใช้เวลาทั้งวัน
* โรงเรียนทางผ่าน ก็อยู่ไกลขนาดนั้น ครูบรรจุใหม่ได้สองปี ก็ย้ายหนีแล้ว ใครจะไปทน...
4. โรงเรียน
* ประเด็นล่อแหลม ไม่อาววววว ไม่พูด
5. ระบบการศึกษา
ประเด็นล่อแหลมกว่า ไม่อาววววว ไม่พูด
คุณ ๆ อาจคิดปัญหาได้มากกว่าผม เพราะปกติผมไม่ค่อยจะยี่หร่ะกับปัญหาที่เกิด ปัญหาที่มี
ผมเพียงแต่คิดว่า ต้อง ทำหน้าที่ ของตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้น อะไรที่นอกเหนือจากนี้อยู่นอกเหนือการควบคุม
และคิดว่าเหล่าผู้ที่ได้ชื่อว่ามี อาชีพครู ก็เป็นเช่นเดียวกับผมอย่างแน่นอน
ในเมื่อรู้ว่าปัญหามันเกิด มันมี จะดีกว่าไหม ถ้า...
คุณจะหยุด ส่อเสียด หยุด เสียดแทง
คุณจะหยุด บั่นทอนกำลังใจคนทำงาน
คุณจะหยุด พล่าม ด้วยวาจาอันไม่เกิดประโยชน์อันใด
จะดีกว่าไหม ถ้า...
คุณจะช่วย เสนอแนวทางแก้ปัญหา บอกมาว่าที่เสนอแนวทางแก้มันช่วยได้อย่างไร
คุณจะช่วย ให้กำลังใจเพียงน้อยนิดแก่เหล่า ฮีโร่
คุณจะช่วย สนับสนุน การกระทำที่เป็นประโยชน์
คุณจะช่วย เท่าที่กำลังของคุณพึงมี
เราต่างรู้สิทธิ และหน้าที่ของประชาชนในระบอบประชาธิปไตย อย่างแน่นอน
แต่อยากให้คุณ ๆ ทำหน้าที่ของตัวเอง ให้มาก พอ ๆ กับการใช้สิทธิ ที่เกินความจำเป็น อย่างทุกวันนี้ ว่าไหม?
IMHO
ครูป๋อง
ความคิดเห็น